مطلب آموزشی
هزینه های قابل قبول مالیاتی چیست ؟
هزینههای قابل قبول مالیاتی ، مبحثی مهم در هر شغل و کاری است ، اعم از اشخاصی که به صورت حقیقی و یا حقوقی فعالیت میکند . این موضوع به حدی مهم است که یک فصل از قانون مالیاتهای مستقیم به مبحث هزینههای قابل قبول و استهلاک اشاره کرده است . فصل دوم از باب چهارم و مواد ۱۴۷و ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم این مبحث را بررسی میکند . برای آشنایی بیشتر با این مفهوم مالیاتی و قوانین مربوط به آن ، در این سری از سری مقالات آموزش مالیات همراه ما باشید .
در همه کسبوکارها این موضوع قابل توجیه است که برای کسب درآمد ، نیاز به انجام مخارج متفاوتی است . ولی این نکته را باید توجه داشت که هزینههای ارائه شده به اداره دارایی در خصوص مالیاتها ، هنگامی پذیرفته میشود که کاملا مرتبط با فعالیت همان واحد تجاری باشد . بسیاری از کارفرمایان برای اینکه سود واحد تجاری خود را کاهش دهند به ارائه هزینههای مختلف صرف نظر از ارتباط آنها با فعالیتهای شرکت مبادرت میورزند و به دنبال این غفلت دفاتر آنها رد میشود و مشمول جریمه نیز خواهند شد . از این رو اداره دارایی برای شفافسازی سودها و از بین بردن حسابسازیها ، لیستی از هزینههای مورد تایید دارایی را ارائه نموده است .
هزینههایی مانند خرید مواد اولیه یا کالا و هزینه حمل آن ، هزینههای حقوق و دستمزد از جمله هزینه 23درصد بیمه سهم کارفرما ، هزینه آب و برق و گاز و تلفن ، ملزومات اداری، هزینه بیمه ، هزینه تعمیر و نگهداری ساختمان تولید ، اداری یا توزیع فروش ، هزینه آبدارخانه ، هزینه ضایعات تولید ، هزینه ایاب و ذهاب ، هزینههای فرهنگی ، ورزشی ، رفاهی ، هزینه حق العمل دلالی ، حق الوکاله ، حق المشاوره ، هزینه حسابرسی و خدمات مالی و اداری ، هزینه کارمزد خدمات بانکی و تسهیلات بابت اخذ وام ، هزینه تعمیر و نگهداری اثاثه و منصوبات ، هزینه اجاره ساختمان یا وسائط نقلیه ، هزینه پذیرایی و تشریفات ، هزینه درمانی کارکنان ، هزینه های بازاریابی و تبلیغات ، هزینه تعمیر و نگهداری اتومبیل و غیره میتوانند جزء هزینههای قابل قبول مالیاتی باشند بشرطی که دارای فاکتور باشند و در حد متعارف مورد استفاده قرار گیرند .
این مطلب را حتما مطالعه کنید . ارزش افزوده
هزینه چیست ؟
در دوره حسابداری در خصوص هزینهها و درآمدهای موسسات تولیدی ، بازرگانی و خدماتی توضیح دادیم و دانستیم که مخارجی که یک کسب و کار در طول دوره مالی یا در طی تولید یک محصول برای ایجاد درآمد متحمل میشود ، هزینه نام دارد .
هزینه غیر قابل قبول چیست ؟
در آموزش حسابداری مالیاتی گفتیم ، اگر مخارجی در مجموعه مورد قبول کارشناسان مالیاتی قرار نگیرد و هزینه های غیرقابل قبول تلقی گردد ، از درآمد سالانه کسر نمیشود ، پس این موضوع برای کسب و کارها و پیشرفت آنها اهمیت بسزایی دارد .
نظر کاشناسان مالیاتی درباره قابل قبول یا غیر قابل قبول بودن هزینه ها به تطبیق آنها با معیارها و ضوابطی برمیگردد که در قانون مالیاتهای مستقیم ذکر شده است ، البته گاهی نظرات و سلیقه شخصی کارشناسان در این موضوع دخیل است .
موارد غیرقابل قبول هزینه های مالیاتی
برخی هزینهها به دلیل عدم ارتباط مستقیم با فعالیتهای کسب و کار یا عدم تطابق با قوانین مالیاتی ، به عنوان هزینههای غیرقابل قبول مالیاتی شناخته میشوند . این هزینهها شامل موارد زیر میشون د:
هزینههای شخصی و خانوادگی
هزینههای جریمهها وخسارت
هزینههای مرتبط با فعالیتهای غیرقانونی
بخشنامه هزینههای قابل قبول مالیاتی
ما در این قسمت بخشنامه هزینههای قابل قبول مالیاتی را در قالب دو نکته برای شما توضیح دادیم :
نکته : برابر بخشنامه شماره مورخ 20064/200 مورخ 1391/10/11 ، در صورتیکه طبق قوانین و مقررات مربوط عدم انجام تکالیف یا تعهد از سوی اشخاص مشمول جریمهای شناخته شود ، این جرایم ( به استثنای جرائم پرداختی به بانکها به استناد رای هیات عمومی شورای عالی مالیاتی ) با توجه به عدم پیشبینی آن در قانون مالیاتهای مستقیم و مقررات ذیربط به عنوان هزینههای قابل قبول مالیاتی در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نخواهد بود .
مطابق بند 18 ماده 148 ق.م.م، سود ، کارمزد و جریمههایی که برای انجام عملیات موسسه به بانکها ، صندوق تعاون ، صندوقهای حمایت از توسعه بخش کشاورزی و همچنین مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز و شرکتهای واسپاری (لیزینگ) دارای مجوز از بانک مرکزی پرداخت شده یا تخصیص یافته باشد .
نکته : برابر بخشنامه شماره 230/93/41 مورخ 93/04/01 صرفاً مجوز فعالیت از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مبنای مجاز بودن بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری غیر بانکی است و سایر مجوزهای صادره از طرف بانک مرکزی از جمله مجوز تأسیس یا مجوز ثبت تغییرات به منزله مجوز فعالیت نیست .
زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات احراز گردد ، از درآمد سال یا سالهای بعد استهلاک پذیر است . نکته – برابر بند 1 بخشنامه شماره 28345 زیان اشخاص حقیقی و حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات احراز گردد بدون تفکیک آن به سنوات قبل یا بعد از اصلاحیه 1380 از درآمد سال یا سالهای بعد و حداکثر تا میزان درآمد مشمول مالیات ابزاری قابل استهلاک خواهد بود .
مطابق بخشنامه شماره 81/93/200 مورخ 1393/07/20 «با توجه به تفکیک شخصیت شرکت و صاحبان سهام و در نظر گرفتن اینکه افزایش حقوق صاحبان سهام ( به جز از محل آوردهها ) به عنوان درآمد تلقی میشود ، لذا تقبل زیان توسط سهامداران شرکت و تهاتر آن از محل حساب جاری شرکا درآمد محسوب و میبایستی در صورت سود و زیان به عنوان درآمد شناسایی گردد . از این رو مطالبه مالیات از این بابت با رعایت مفاد مواد 105، 128 و بند (12 ) ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم وفق مقررات قانونی خواهد بود .
ذخیره مطالباتی که وصول آن مشکوک باشد مشروط بر این که :
اولاً – مربوط به فعالیت مؤسسه باشد .
ثانیاً – احتمال غالب برای لاوصول ماندن آن موجود باشد .
ثالثاً – در دفاتر مؤسسه به حساب مخصوص منظور شده باشد تا زمانی که طلب وصول گردد یا لاوصول بودن آن محقق شود .
لیست هزینههای قابل قبول مالیاتی ( ماده 148 هزینههای قابل قبول )
هزینه بازاریابی ، تبلیغات و نمایشگاهی به منظور صادرات کالا ، انجام خدمات تحقیقاتی ، آموزشی ، بازاریابی ، تبلیغات و نمایشگاهی چنانچه توسط اشخاص دیگر برای موسسه انجام میگیرد و طبق قانون و مقررات مشمول کسر مالیات تکلیفی باشد پذیرش هزینه آن منوط به کسر و واریز مالیات تکلیفی آن به حساب سازمان امورمالیاتی کشور ( ادارۀ امور مالیاتی ذیربط ) خواهد بود .مطابق ماده ۱۴۸ ق.م.م، هزینههایی که حائز شرایط فوقالذکر است ، به شرح زیر در حساب مالیاتی قابل قبول است :
قیمت خرید کالای فروخته شده و با قیمت خرید مواد مصرفی در کالا و خدمات فروخته شده .
هزینههای استخدامی متناسب با خدمت کارکنان بر اساس مقررات استخدامی مؤسسه به شرح زیر :
الف – حقوق یا مزد اصلی و مزایای مستمر اعم از نقدی یا غیرنقدی . ( مزایای غیرنقدی به قیمت تمام شده برای کارفرما )
ب – مزایای غیرمستمر اعم از نقدی و غیرنقدی از قبیل خواروبار ، بهرهوری ، پاداش ، عیدی ، اضافه کار ، هزینه سفر و فوقالعاده مسافرت . نصاب هزینه سفر و فوقاالعاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران به منظور رفع حوائج مؤسسه ذیربط طبق آییننامهای خواهد بود که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد تعیین خواهد شد .
نکته – مطابق بخشنامه ۲۸۳۴۵ مورخ 18/7/1385 ، صرفا وجوه پرداختی بابت باز خرید مرخصی کارکنان وفق مقررات موضوعه به استناد بند (۲) ماده ۱۴۸ ق.م.م به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی میگردد .
ج – هزینههای بهداشتی و درمانی و وجوه پرداختی بابت بیمههای بهداشتی و عمر و حوادث ناشی از کار کارکنان .
د – حقوق بازنشستگی ، وظیفه ، پایان خدمت طبق مقررات استخدامی مؤسسه و خسارت اخراج و بازخرید طبق قوانین موضوعه مازاد بر مانده حساب ذخیره مربوط .
ه – وجوه پرداختی به سازمان تأمین اجتماعی طبق مقررات مربوط و همچنین تا میزان سه درصد (3%) حقوق پرداختی سالانه بابت پس انداز کارکنان بر اساس آییننامهای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی میرسد .
و – معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد و همچنین مابهالتفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل که به منظور تأمین حقوق بازنشستگی و وظیفه و مزایای پایان خدمت ، خسارت اخراج و بازخرید کارکنان مؤسسه ذخیره میشود . این حکم نسبت به ذخایری که تاکنون در حساب بانکها نگهداری شده است نیز جاری خواهد بود .
ز – پرداختی به بازنشستگان مؤسسه حداکثر تا سقف یک دوازدهم معافیت موضوع ماده ۸۴ قانون مالیاتهای مستقیم .
کرایه محل مؤسسه در صورتی که اجاری باشد ، مال الاجاره پرداختی طبق سند رسمی و در غیر اینصورت در حدود متعارف .
اجاره بهای ماشینآلات و ادوات مربوط به مؤسسه در صورتی که اجاری باشد .
مخارج سوخت ، برق ، روشنایی ، آب ، مخابرات و ارتباطات .
وجوه پرداختی بابت انواع بیمه مربوط به عملیات و دارایی مؤسسه .
حق الامتیاز پرداختی و همچنین حقوق و عوارض و مالیاتهایی که به سبب فعالیت مؤسسه به شهرداریها و وزارتخانهها و مؤسسات دولتی و وابسته به آنها پرداخت میشود . ( به استثنای مالیات بر درآمد و ملحقات آن و سایر مالیاتهایی که مؤسسه به موجب مقررات این قانون ملزم به کسر از دیگران و پرداخت آن است و همچنین جرایمی که به دولت و شهرداریها پرداخت میگردد . )
نکته – مطابق بخشنامه شماره 20064/200 مورخ 1391/10/11 ، در صورتی که طبق قوانین و مقررات مربوط /عدم انجام تکلیف به تبعیت از سوی اشخاص مشمول جریمهای شناخته شود ، این جرایم با توجه به عدم پیشبینی / آن در قانون مالیاتهای مستقیم و مقررت ذیربط به عنوان هزینه قابل قبول در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نخواهد بود .
شایان ذکر است برابر بند (18) ماده 148ق.م.م، جریمههایی که برای انجام عملیات مؤسسه به بانکها، صندوق تعاون، صندوقهای حمایت از توسعه بخش کشاورزی و همچنین مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز و شرکتهای واسپاری (لیزینگ) دارای مجوز از بانک مرکزی پرداخت شده یا تخصیص یافته باشد ، هزینه قابل قبول مالیاتی است .
هزینههای تحقیقاتی ، آزمایشی و آموزشی ، خرید کتاب ، نشریات و لوحهای فشرده ، هزینههای بازاریابی تبلیغات و نمایشگاهی مربوط به فعالیت مؤسسه ، بر اساس آیین نامهای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی میرسد .
هزینههای مربوط به جبران خسارت وارده مربوط به فعالیت و دارایی مؤسسه مشروط بر این که :
اولا – وجود خسارت محقق باشد .
ثانیا – موضوع و میزان آن مشخص باشد .
ثالثا – طبق مقررات قانون یا قراردادهای موجود جبران آن به عهده دیگری نبوده یا در هر صورت از طریق دیگر جبران نشده باشد .
آییننامه احراز شروط سه گانه مذکور در این بند به پیشنهاد سازمان مالیاتی کشور به تصویب امور اقتصادی و دارایی میرسد .
هزینههای فرهنگی ، ورزشی و رفاهی کارگران پرداختی به وزارت کار و امور اجتماعی حداکثر معادل ده هزار ریال به ازای هر کارگر .
ذخیره مطالباتی که وصول آن مشکوک باشد مشروط بر این که :
اولا – مربوط به فعالیت مؤسسه باشد .
ثانیا – احتمال غالب برای لاوصول ماندن آن موجود باشد .
ثالثا – در دفاتر مؤسسه به حساب مخصوص منظور شده باشد تا زمانی که طلب وصول گردد یا لاوصول بودن آن محقق شود .
آییننامه مربوط به این بند به پیشنهاد سازمان مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی میرسد .
زبان اشخاص حقیقی یا حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات احراز گردد ، از درآمد سال یا سالهای بعد استهلاک پذیر است .
نکته – مطابق بند (۱) بخشنامه شماره ۲۸۳۴۵ مورخ 18/7/1385 ، زیان اشخاص حقیقی و حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها و با توجه به مقررات احراز گردد بدون تفکیک آن به سنوات قبل یا بعد اصلاحیه اخیر از درآمد سال یا سالهای بعد و حداکثر تا میزان درآمد مشمول مالیات ابرازی قابل استهلاک خواهد بود .
هزینههای جزئی مربوط به محل مؤسسه که عرفا به عهده مستاجر است ، در صورتیکه اجاری باشد .
هزینههای مربوط به حفظ و نگهداری محل مؤسسه در صورتی که ملکی باشد .
مخارج حمل و نقل .
هزینههای ایاب و ذهاب ، پذیرایی و انبارداری .
حق الزحمههای پرداختی متناسب با کار انجام شده از قبیل حقالعمل دلالی ، حق الوکاله ، حق المشاوره و حق حضور ، هزینه حسابرسی و خدمات مالی و اداری و بازرسی ، هرینه نرم افزاری ، طراحی و استقرار سیستمهای مورد نیاز مؤسسه ، سایر هزینههای کارشناسی در ارتباط با فعالیت مؤسسه و حقالزحمه بازرس قانونی .
سود ، کارمزد و جریمههایی که برای انجام عملیات مؤسسه به بانکها ، صندوق تعاون ، صندوقهای حمایت و توسعه بخش کشاورزی و همچنین مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز و شرکتهای واسپاری (لیزینگ) دارای مجوز از بانک مرکزی پرداخت شده یا تخصیص یافته باشد .
نکته 1 – مطابق بخشنامه شماره 41/93/230 مورخ 1/4/1393 ، صرفا مجوز فعالیت از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مبنای مجاز بودن بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری غیر بانکی است و سایر محورهای صادره از طرف بانک مرکزی از جمله مجوز تأسیس یا مجوز ثبت تغییرات به منزله مجوز فعالیت نیست .
نکته 2 – مطابق بخشنامه شماره 69/93/200 مورخ 25/6/1393، نظر به اینکه درخصوص پذیرش هزینههای سود و کارمزد بانکی شرکتهای کارگزاری تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار ابهاماتی مطرح شده است ، لذا بدینوسیله اشعار میدارد :
از آنجایی که شرکتهای کارگزاری تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار به موجب دستورالعمل ( خرید اعتباری اوراق بهادار در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران ) که توسط سازمان مذکور در تاریخ 9/10/1391 صادرشده مجاز به دریافت تسهیلات از بانکها و مؤسسات اعتباری غیربانکی مجاز و اعطای اعتبار به مشتریان از محل آن جهت خرید سهام و حق تقدم سهام شدهاند .
لذا موضوع مذکور به عنوان موضوع فعالیت شرکتهای کارگزار محسوب و هزینه سود و هزینه سود و کارمزد تخصیصی یا پرداختی به بانکها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی مجاز با رعایت مقررات ماده ۱۴۷ و بند (۱۸) ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم قابل قبول است .
بهای ملزومات اداری و لوازمی که معمولا ظرف یک سال از بین میروند .
مخارج تعمیر و نگاهداری ماشین آلات و لوازم کار و تعویض قطعات یدکی که به عنوان تعمیر اساسی تلقی نگردد .
هزینههای اکتشاف معادن که منجر به بهرهبرداری نشده باشد .
هزینههای مربوط به حق عضویت و حق اشتراک پرداختی مربوط به فعالیت مؤسسه .
مطالبات لاوصول به شرط اثبات آن از طرف مؤدی مازاد بر مانده حساب ذخیره مطالبات مشکوک الوصول .
زیان حاصل از تسعیر ارز براساس اصول متداول حسابداری مشروط بر اتخاذ یک روش یکنواخت طی سالهای مختلف از طرف مؤدی .
ضایعات متعارف تولید .
ذخیره مربوط به هزینههای پرداختی قابل قبول که به سال مورد رسیدگی ارتباط دارد .
هزینههای قابل قبول مربوط به سالهای قبلی که پرداخت یا تخصیص آن در سال مالیاتی مورد رسیدگی تحقق مییابد .
هزینه خرید کتاب و سایر کالاهای فرهنگی – هنری برای کارکنان و افراد تحت تکفل آنها تا میزان حداکثر پنج درصد (5%) معافیت مالیاتی موضوع ماده 84 ق.م.م به ازای هر نفر .
ذخیره مربوط به خدمات پس از فروش (گارانتی) اشخاص حقوقی .
شرایط پذیرش و بخشنامه هزینه های قابل قبول مالیاتی
در ماده 147 قانون مالیات های مستقیم ، شرایط پذیرش هزینه های قابل قبول مالیاتی به شرح 5 مورد زیر میباشد :
در حدود و متعارف و متکی به مدارک باشد : یعنی با ارائه اسناد و مدارک معتبر از جمله صورتحساب و مدارک پرداخت بتوان این هزینه ها را اثبات کرد .
منحصرا مربوط به تحصیل درآمد موسسه در دوره مالی مربوط باشد : یعنی هزینهای که انجام شده برای کسب درآمد در همان موسسه بوده و تاریخ تحقق آن نیز مربوط به سالی باشد که اظهارنامه مالیاتی فرستاده شده است .
حد نصاب های مقرر شده بابت هزینه ها رعایت شده باشد : یکی از شروط پذیرش هزینه به عنوان هزینه های قابل قبول رعایت سقف تعیین شده برای آن است ، برای برخی هزینه ها توسط سازمان امور مالیاتی سقفی تعیین شده است که هزینه مازاد بر سقف تعیین شده مورد قبول واقع نمیشود .
هزینه های مربوط به درآمد معاف مورد قبول نیست : هزینه هایی که برای کسب درآمدهای معاف از مالیات ، مالیات با نرخ صفر مالیاتی یا مالیات مقطوع انجام میگیرد ، به عنوان هزینه مورد قبول نیست و در رسیدگی مالیاتی کنار گذاشته میشود و شما نمیتوانید آن را از درآمدهای مشمول خود کم کنید .
هزینه هایی که به شیوه تهاتری انجام شود ، هزینه قابل قبول مالیاتی محسوب نمیشود : در حقیقت ، مطابق تبصره 3 ماده 147 ق.م.م تنها پذيرش هزينههای پرداختی قابل قبول مالياتی موضوع قانون مالیاتهای مستقیم که به شيوه تهاتری انجام نشود ، از مبلغ دویست ميليون ريال به بالا امکان پذیر است و شرط پذیرش این هزینه ها ، پرداخت يا تسويه وجه آن از طريق سامانه بانکی است .
ماده 147 قانون مالیات های مستقیم
متن ماده 147 به این شرح است که هزینه های قابل قبول برای تشخیص درآمد مشمول مالیات به شرحی که ضمن مقررات این قانون مقرر میگردد عبارت است از هزینه هایی که در حدود متعارف متکی به مدارک بوده و منحصرا مربوط به تحصیل درآمد موسسه در دوره مالی مربوط با رعایت حد نصابهای مقرر باشد .
در مواردی که هزینهای در این قانون پیش بینی نشده یا بیش از حد نصابهای مقرر در این قانون بوده ولی پرداخت آن به موجب قانون و یا مصوبه هیأت وزیران صورت گرفته باشد قابل قبول خواهد بود و تبصرههای ماده 147 شامل موارد زیر میباشد :
تبصره 1 – از لحاظ مقررات این فصل ، کلیه اشخاص حقوقی و همچنین صاحبان مشاغل موضوع ماده (95) ا ین قانون که مکلف به نگهداری دفاتر میباشند ، در حکم موسسه محسوب میشوند .
همچنین هزینه های قابل قبول مالیاتی در مورد سایر صاحبان مشاغل نیز قابل پذیرش است .
تبصره 2 – هزینه های مربوط به درآمدهایی که به موجب این قانون از پرداخت مالیات معاف یا مشمول مالیات با نرخ صفر بوده یا با نرخ مقطوع محاسبه میشود ، به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی شناخته نمیشوند .
تبصره 3 – پذیرش هزینه های پرداختی قابل قبول مالیاتی موضوع این قانون که به شیوه تهاتری انجام نشود ؛ از مبلغ 50,000,000 ریال به بالا منوط به پرداخت یا تسویه وجه آن از طریق سامانه (سیستم) بانکی خواهد بود .
موارد خاص هزینه های قابل قبول
استهلاک داراییها : ماده 151 قانون مالیتهای مستقیم ، روشها و نرخهای استهلاک داراییها را تعیین میکند ، هزینه استهلاک داراییها بر اساس جدول استهلاکات قانونی به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی شناخته میشود .
هزینههای تحقیق و توسعه : هزینههای مرتبط با تحقیق و توسعه (R&D) که به منظور بهبود محصولات یا خدمات انجام میشوند ، نیز به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی قابل قبول هستند .
هزینههای آموزش و پرورش : هزینههایی که صرف آموزش و پرورش کارکنان میشود . به شرطی که به فعالیتهای کسب و کار مرتبط باشد ، نیز به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی محسوب میشود .
4 پرسش و پاسخ درباره ی هزینه های قابل قبول مالیاتی
1 . آیا پاداش هیئت مدیره نیز از جمله هزینه های قابل قبول مالیاتی است ؟
پرداخت پاداش هیأت مدیره مصوب مجمع عمومی شرکتها با توجه به مفاد مواد 239 و 241 قانون تجارت از محل سود خالص انجام میشود و نمیتواند در جزو هزینه های قابل قبول گردد ؛ بدیهی است در هر صورت پاداش اعضای حقیقی هیأت مدیره ( اعم از موظف و غیرموظف ) با رعایت مقررات مالیاتی مشمول کسر مالیات حقوق می باشد .
2 . آیا هزینه های تحقیقاتی ، از جمله هزینه های مورد قبول سازمان امور مالیاتی است ؟
هزینه های تحقیقاتی در شرکتهای دانش بنیان میتواند جزء هزینه های قابل قبول مالیاتی و لیست آن باشد ، اما در کشاورزی ممکن است قابل قبول نباشد .
3 . نحوه محاسبه هزینه های غیر قابل قبول مالیاتی چگونه است ؟
همانطور که پیشتر گفته شد هزینه هایی که شرایط گفته شده در ماده 147 قانون مالیات های مستقیم را ندارند ، جزء هزینه های غیرقابل قبول مالیاتی قرار میگیرند و این هزینه ها از درآمد مشمول مالیات کسر شده و جزء منابع مالیات قرار میگیرند .
4 . آیا هزینه های قابل قبول مالیاتی در سال مالی مختلف صنایع و فعالیتهای تجاری یکسان است ؟
خیر ، در هر سال مالی ممکن است هزینه های قابل قبول مالیاتی و لیست آن تغییر کند و هزینهای که امسال جزء هزینه قابل قبول محسوب میشود ، سال بعد جزء هزینه های غیر قابل قبول تلقی شود یا برعکس ، پس باید برای دانستن هزینه های قابل در هر سال مالی به بخشنامههای مالیاتی حاضر رجوع کرد .
نتیجه گیری
شناخت دقیق هزینه های قابل قبول مالیاتی و استفاده صحیح از آنها ، نقش مهمی در کاهش بار مالیاتی و بهینهسازی مالیات پرداختی دارد ، مودیان مالیاتی باید با توجه به مقررات مالیاتی کشور ، هزینههای خود را به درستی مستند کنند و از رعایت اصول و موازین قانونی اطمینان حاصل کنند . آگاهی از قوانین و مقررات مالیاتی و مشاور با کارشناسان مالیاتی میتواند به بهبود مدیریت مالی و کاهش ریسکهای مالیاتی کمک کند .
در مقالهای که خواندید تمام سعی و تلاش خود را به کار بردیم تا بتوانیم موارد و نکات مهم هزینههای قابل قبول مالیاتی را ارائه دهید و کمکی به موسسات کنیم ، اکنون میتوانید پس از خواندن مقاله سوالات خود را در قسمت دیدگاه برایمان بنویسید ، تا در اسرع وقت کارشناسان پاسخ دهند .